De voortekenen voor een overwinning tegen Almere waren nog nooit zo goed als vandaag: Almere won al 8 wedstrijden niet en verloor daarvan de laatste 5.
Helmond Sport was juist bezig aan een ongeslagen reeks van 4 competitiewedstrijden.
Toch toont Helmond Sport maar weer eens aan de ideale tegenstander te zijn voor dolende elftallen: het kwakkelende Almere wint in Helmond.
Boessen had voorin een basisplek voor Jules Houttequiet, die de geblesseerde Goselink verving.
Dat betekende een (wederom) nieuwe positie voor Jellert van Landschoot, hij was vandaag naast Dolet de tweede spits.
Almere City begon fantastisch aan de wedstrijd. Nog binnen tien minuten had Duijvestijn met een gevoelig passje Arweiler alleen voor de Havekotte gezet. De Almeerse spits liet dit buitenkansje niet onbenut en dus stond Almere al snel voor.
Diezelfde Arweiler kapte even later simpel De Bie uit, nadat hij door Hammouti de zestien in gestuurd werd. Arweiler krulde met links de bal de verre hoek in en dus was het na een dik kwartier al 0-2.
Helmond Sport kroop nadien wat meer uit de schulp, ook omdat Almere na hun tweede treffer inzakte. Dat leverde wel wat kansjes op, maar het was nou niet dat Almere goalie Woud het heel benauwd kreeg.
Toch viel de aansluitingstreffer nog voor rust. Een bal die bleef hangen werd door Vereijken bij Van Landschoot in de loop gekopt en hij ronde vanaf de rand van de zestien knap af.
Over de tweede helft kunnen we kort zijn: Almere liet Helmond aan de bal en had zelf geenszins meer de intentie om de score uit te breiden.
Helmond Sport probeerde het weldegelijk, maar echte kansen werden niet gecreëerd.
Het meest opvallende moment van de tweede helft was nog dat in de 78e minuut.
Almere paste de vijfde wissel toe, maar dat was wel al het vierde wisselmoment. Ongetwijfeld zal een van die wisselmomenten onder het mom van een hoofdblessure gepleegd zijn.
In blessuretijd eiste Dolet nog een negatieve hoofdrol op zich, door een kopstoot uit te delen.
Enorm domme rode kaart. Gelukkig hebben we genoeg keuze voorin.