TERUGBLIK: Excelsior – Helmond Sport (0-3)

Onder het mom van beter laat dan niet: de terugblik van de wedstrijd van afgelopen zaterdag.
Helmond Sport heeft aan de fantastische wedstrijd van vorige week vrijdag geen passend vervolg kunnen geven. In Rotterdam was thuisploeg Excelsior simpelweg een maatje te groot. Op de 3-0 nederlaag valt weinig af te dingen, al heeft de uitslag een geflatteerd karakter.
Helmond Sport begon brutaal aan de wedstrijd: probeerden echt het spel te maken op Woudestijn. Het beloofde veel, maar het eerste dreigende moment van Excelsior werd meteen omgezet in een 1-0 voorsprong. Reith had met een (lichte) overtreding het gevaar van Excelsior eruit kunnen halen. Dat deed hij echter niet, waardoor Ormonde-Ottewil (kennen we ‘m nog?) een puntgave voorzet af kon leveren op het hoofd van Mats Wieffer, die de bal achter Havekotte kopte.

Diezelfde Havekotte was in de eerste helft verantwoordelijk voor het feit dat Helmond Sport nog in de wedstrijd zat. Hij had puike reddingen in huis op een kopbal van andermaal Wieffer en daarna nog een inzet van dichtbij van Dallinga. Helmond Sport zette daar twee schoten van Seys tegenover, maar die gingen allebei naast. Ondanks dat Helmond Sport met enige regelmaat op de helft van Excelsior te vinden was, ontbrak het vaak aan de eindpas, waardoor de kansen toch schaars waren. Maar goed.. 1-0 bij rust is nog geen gelopen koers.
Die koers leek aan het begin van de tweede helft wel gelopen. Een lange bal leek eenvoudig onderschept te kunnen worden door Bukusu, maar die stortte ter aarde nadat het waarschijnlijk in de hamstring geschoten was. Niemeijer kon daarom vogeltje vrij voorzetten en de bal op het koppie van Dallinga leggen, die daarmee de wedstrijd besliste.
De schoonheidsprijs verdient het allemaal niet natuurlijk, maar zoals Van der Meer terecht voor de ESPN-camera’s zei: “Zij spelen voor directe promotie, ik had in zijn situatie precies hetzelfde gedaan.”
Tegen de 2-0 achterstand was weinig te beginnen, hoewel Beekman nog een serieuze kans kreeg op de aansluitingstreffer. Die viel helaas niet, maar in blessuretijd viel wel nog de 3-0: El Yaakoubi schoot de bal binnen met een souplesse die zeldzaam is voor centrale verdedigers. De uitslag is zonder meer terecht, maar geflatteerd mag je ‘m gerust noemen.
Geen schande natuurlijk, Excelsior speelt niet voor niets nog om de knikkers.
Aanstaande vrijdag een pot waar we meer kans maken, want dan komen de Sjengen op bezoek. Voor die wedstrijd staan mooie dingen gepland en naderhand natuurlijk een vette afterparty in de kantine, kortom: daar wil je bij zijn!