Een wedstrijd met twee gezichten: in de eerste helft een dominant Helmond Sport. Je had jezelf beter moeten belonen, maar ondanks dat maakte Helmond Sport het zichzelf onnodig moeilijk. Dordt drong aan, domineerde de tweede helft, maar vond telkens de wederom uitstekend keepende Mike Havekotte op hun weg.
Onnodig billenknijpen, maar ondanks dat een heerlijke overwinning.
Eén wijziging in de opstelling ten opzichte van vorige week: de zieke Dolet werd vervangen door de van een blessure teruggekeerde Van Keilegom.
Helmond Sport begon uitstekend aan de wedstrijd: het had een veldoverwicht en wist daarnaast ook ’n aantal kansen te creëeren.
Uit die vele kansen wist Helmond eenmaal te scoren: een schot van Van Landschoot rolde via ’n Dordts been en Dordt-goalie Bossin over de doellijn en dus was de terechte voorsprong daar.
Het gevaar van Dordt werd beperkt tot één moment: Agrafiotis profiteerde van ruimte in de rug, maar vond Havekotte tot tweemaal op zijn route naar de goal.
Het was sowieso een aantal keren dreigend met de ruimte in de rug bij met name Van der Meer, maar kansen kwamen er niet uit voort.
In de tweede helft een ander spelbeeld: de momenten van balbezit op de helft van Dordrecht waren spaarzaam.
Het was nu Dordrecht dat Helmond Sport onder druk kon houden.
De kansen waren er dus voor Dordrecht, maar erg zuiver werd daar doorgaans niet mee omgegaan door de thuisploeg.
Anderzijds zette Mike Havekotte zijn uitstekende vorm van de laatste weken voort met een aantal cruciale reddingen. Vooral die in de 80e minuut: een schot op de rand van de zestien vloog richting de kruising, maar de vingertoppen van Mike Havekotte en de lat zaten Dordts succes in de weg.
Ergens is het raar dat je in de tweede helft zo over je heen laat lopen tegen een ploeg die – met alle respect – bij vlagen liet zien waarom ze onderaan stonden.
We zullen er maar niet te veel woorden aan besteden en genieten van de overwinning.