Het is inmiddels ruim 3 jaar geleden dat Helmond Sport voor het laatst deel nam aan de immer knotsgekke play-offs. Het seizoen 2016/2017 was een merkwaardig seizoen: Helmond Sport begon dat seizoen uitermate zwak. Toch herstelde Helmond Sport zich door in de tweede periode uitstekend te presteren. Zo werden onder andere FC Eindhoven, VVV Venlo, Cambuur, Volendam en Fortuna Sittard verslagen. Uit tegen FC Den Bosch werd met 1-1 gelijkgespeeld en zo stelde Helmond Sport al in december een plek in de play-offs veilig.
Ik neem jullie mee terug naar maandag 8 mei 2017: Helmond Sport – Almere City in de 1/4e finale van de play-offs.
Zoals gezegd was het seizoen 2016/2017 een merkwaardig seizoen: Helmond Sport kreeg via de tweede periode het play-off ticket in handen. Niet eens omdat Helmond Sport de periodetitel won, die ging namelijk naar VVV Venlo, maar die ploeg had in de eerste periode de play-offs al veilig gesteld en dus ging het ticket van de tweede periode naar Helmond Sport.
Na het behalen van dit ticket, kwam er – zoals wel bij meer ploegen – behoorlijk de klad in. Helmond Sport kende een uiterst belabberde tweede seizoenshelft. Ondanks dat bleef Hendriksen maar roepen dat Helmond Sport er in de play-offs zou staan. Waarop hij dit baseerde was mij en vele anderen een raadsel, maar achteraf kunnen we hem toch niets minder dan gelijk geven.
Drie dagen voor dit duel plaats vond had Helmond Sport al een sportieve dienst bewezen aan RKC Waalwijk: dankzij een 2-2 gelijkspel bij FC Eindhoven, ging niet FC Eindhoven, maar RKC Waalwijk de play-offs in. Daar komt bij dat Helmond Sport bewust een flink aantal spelers rust gaf voor de derby, dus die klap kwam extra hard aan daar.
Roy Hendriksen trad tegen Almere aan met een aantal opvallende namen in de opstelling. Zo startte Hendriksen niet met Ferhat Kaya, maar met reserve-keeper Stijn van Gassel, die de eerder geblesseerd geraakte Kaya uitstekend verving en daarmee dus een definitieve basisplaats bemachtigd had.
Daarnaast had hij geen plek in de basis voor clubtopscorer Jordy Thomassen.
De wedstrijd verliep zoals op voorhand gedacht werd: Almere legde verzorgd voetbal op de mat en daarmee zorgde het ervoor dat Helmond Sport niet in het spel voorkwam. Halverwege de eerste helft kreeg Almere City loon naar werken: een voorzet van rechts werd door Salasiwa binnen gefrommeld.
Halverwege de tweede helft leek Almere City de Helmondse ambities definitief de grond in gestampt te hebben, toen Rick ten Voorde de bal via een carambole terug vond voor zijn voeten en Van Gassel kansloos liet met een harde knal: 0-2.
Op voorhand was het vertrouwen al niet groot, maar na deze nieuwe klap gaf eigenlijk niemand er nog een gulden voor.
Na de 0-2 gooide Helmond Sport de schroom van een slechte tweede seizoenshelft en een slechte wedstrijd tot nu toe van zich af. Thomassen kwam het veld in voor Hiwat. Het strijdplan werd aan de kant geschoven en maakte plaats voor opportunistisch ‘vrouwen en kinderen eerst’- voetbal.
Almere was nog niet klaar met het vieren van de 0-2, of Thomassen had de bal panklaar op het hoofd van Teije ten Den gelegd, die met een prachtige kopbal op de rand van de zestien voor de aansluitingstreffer had getekend.
Ineens kwam er weer een sprankje hoop bij de mannen op het veld en bij de supporters op de tribunes. Met Braber Ten Den en Thomassen had Helmond Sport voorin veel kop- en fysieke kracht rondlopen. Ballen pompen en maar zien waar het schip strandt.
En dat schip strandde niet veel later na de 1-2 bij de gelijkmaker: een verre ingooi van Justiana werd verlengd en kwam voor de voeten van Robbert Braber en hij volleerde de gelijkmaker binnen.
In plaats van na de gelijkmaker in te zakken, denderde Helmond Sport door. Een afgeslagen corner werd opnieuw ingebracht en kwam op het hoofd van Thomassen, die de 3-2 binnenkopte en zich daarmee de status van gouden wissel had toegeëigend. Zelfs nadat de voorsprong op het bord was gekomen, bleef Helmond Sport onverminderd doorgaan. Dit sorteerde effect toen de bal via een vrije trap de zestien werd ingepompt. Ten Den werd naar de grond getrokken en dus kreeg Helmond Sport de kans om de overwinning een royaler uitzicht te geven met het oog op de return vier dagen later in Almere.
Steven Edwards stuurde de keeper de verkeerde kant op en dus had Helmond Sport in 18 minuten tijd een 0-2 achterstand omgebogen in een 4-2 overwinning.
Even, heel even was het Helmond Sport terug dat wij graag wilden zien: die ploeg die bestaat uit vechters. Proberen verzorgd voetbal op de mat te leggen en als dat niet lukt gewoon ouderwets de beuk erin, stevig duelleren en knokken voor elke centimeter. Je zag in deze wedstrijd wat je ermee kunt bereiken. Toch mis je de tijden waarin tegenstanders met de staart tussen de benen richting Helmond kwamen, omdat je wist dat er 11 ‘klootzakken’ op dat veld stonden die echt alles deden voor de punten.
Hopelijk gaan we die tijden ooit weer eens terugzien op de Braak.