Voor het duel met SC Cambuur stuurt Maaskant een flink gewijzigd elftal de wei in. Dat Bryan van Hove de plek van de geschorste Amir Absalem in zou nemen, kon je van tevoren al wel met potlood invullen. Naast Van Hove keren ook Golliard, Doudah, Bisselink en Van den Eynden terug in de basis. Vooral die laatste twee namen zijn opvallend. Zo maakt Bisselink in de afgelopen 10 duels slechts 18 minuten en speelt Van den Eynden op de voor hem ongebruikelijke positie rechtsachterin. Daarmee krijgt hij de voorkeur boven Pachonik en Ogenia.
Het is in de eerste helft de in de basis teruggekeerde Doudah die voor het meeste Helmondse gevaar zorgt. Toch heeft hij geen direct aandeel bij de openingstreffer, want het is Daneels die de bal panklaar legt voor Bisselink, wiens schot vervolgens in het net vliegt.
Lang kan de rood-zwarte formatie echter niet genieten van de voorsprong, want zo’n twee minuten na Bisselink’s eerste goal voor Onze Club is het Remco Balk die de Friezen op gelijke hoogte zet.
Een aderlating in de rust, want Van den Hurk – die in de eerste helft al eens behandeld wordt – kan niet verder, waardoor Justin Ogenia bij wijze van gelegenheidsspits staat opgesteld in de punt van de aanval. Daardoor krijgt de Helmondse stootkracht voorin een knauw, maar met wat ouderwets beuken, sleuren en sjouwen voetbalt Onze Club nog de nodige kansen bij elkaar. De twee grootste zijn uiteindelijk voor Essakkati, die een puike kopbal uit de bovenhoek gebokst ziet worden en zijn schot met links rakelijks langs het doel ziet verdwijnen. Cambuur zou zelf ook nog een grote kans krijgen, maar een ogenschijnlijk eenvoudige kopkans is niet aan Poll besteed.
Gescoord wordt er niet meer en dus blijft de 1-1 staan en dat is een goede weerspiegeling van de krachtsverhoudingen.
Nog drie speelronden en dan zit het seizoen er op. Zoals iedereen weet gaat het nergens meer over, behoudens de sportieve eer en een zo hoog mogelijke plek op de ranglijst. Een mooi moment om de balans op te maken voor wat betreft de toekomst van dezen of genen. Zo gaf Maaskant aan best open te staan voor een langer verblijf in Helmond. Sinds zijn aanstelling zien we een ander Helmond Sport: er lijkt meer beleving in de ploeg te zitten en daarnaast is de spelopvatting meer naar voren gericht. De kanttekening die we daarbij moeten plaatsen is dat Helmond Sport wedstrijden bijzonder moeizaam wint.
Dan de selectie: van de aflopende contracten is in principe alleen de verbintenis van Van Hove opgezegd en ook dat is opvallend. Het is misschien een jongen wiens plafond in de KKD ligt, maar er staat een goede kop op, stampt eronder als het moet en verzaakt nooit. Een jongen die weet wat gevraagd wordt in Helmond en die dat ook kan leveren. Het zou jammer zijn als het Helmondse avontuur stopt na dit seizoen. Datzelfde geldt voor Amin Doudah en Anthony van den Hurk, waarvan de contracten eveneens aflopen. Eerstgenoemde is een van de smaakmakers dit seizoen en Van den Hurk toont zich maar weer eens een makkelijk scorende spits. Zeker goed om erbij te houden, te meer omdat het zeer onwaarschijnlijk lijkt dat Dario Sits hier aankomend seizoen nog rondhuppelt. Wat vinden jullie? Wie moet(en) blijven en wie niet?